مدلسازى سیستم زنده ى شناسا
چنانکه دیدیم، همه ى مفاهیم مورد نظر این مباحث، پیش از هرچیز بر موجودات زنده
سوار شده اند. شناخت، که از اندرکنش تجربه با جهان خارج تولید مىشود، پدیدهاى
است که پیش از هرچیز، در زندگى ریشه دارد. به گمان من، پاسخگویى به پرسشهاى
مهمى مانند چگونگى مکانیسم شناخت، -که در نهایت مورد نظر ما است- تنها با تکیه بر
پایگاهى از دانش زیست شناسى ممکن است. در ادامهى بحث، خواهم کوشید تا تنها بر
گزارههاى پایه و بدیهى به دست آمده تا اینجاى کار حساب کنم و با نتیجه گیرى از آنها
پیش بروم. به این ترتیب براى ورود به بحث، باید مفهوم زندگى را کمى بیشتر بشکافیم.
زندگى را شاید بتوان به این شکل ساده مدلسازى کرد: موجود زنده، سیستمى است که
از سه جزء تشکیل یافته است: ماده، انرژى، و اطلاعات. این سه عنصر، پایه هاى اصلى
تمام ساختارهاى مادى را شامل مىشوند. از میان این سه، ماده و انرژى دو صورت از یک
جوهرند که در سطح حسى ما متفاوت به نظر مىرسند. شواهدى که از فیزیک ذرات
بنیادى ناشى مىشود، نشان مىدهند که در سطوح میکروسکپى، این تمایز میان ماده و
انرژى چندان معنا ندارد. اطلاعات هم مفهوم مادى انتزاعىاى است که به روى ساختار هر
سیستم متشکل از ماده و انرژى سوار مىشود. تعاریف پایه ى این مفهوم در اینجا دانسته
فرض مىشود. موجود زنده، سیستمى باز است، یعنى مىتواند ماده، انرژى و اطلاعات را با
جهان خارج رد و بدل کند. موجود زنده، سیستمى پیچیده هم هست، یعنى از تعداد زیادى
اجزاء تشکیل یافته، رفتارش به متغیرهاى فراوانى بستگى دارد، و تنوع رفتارش زیاد است
منبع: کتاب درباره آفرینش پدیدارها
مدلسازى سیستم زنده ى شناسا
