پا تختی در دوران باستان
داماد عصر همانروز ( که روز پاتختی است) قبل از آمدن مهمانان به وسیله چندتن از
مردان فامیل همراه موبد با دو لاله روشن و مقداری شیر که با برگ گل و آب مخلوط
میباشد برسر آب روان میرود و پس از خواندن پاره هایی از اوستا به وسیله ی موبد،آنرا
در آب روان می ریزد تا بدین ترتیب هر گونه آلودگی قبل از زناشویی او شسته شود و
مانند آب و شیر و گل پاک باشد. دربازگشت، داماد برای دستبوسی وسپاس از رنج
هایی که پدر برای دختر خود کشیده است به خانه پدرزن می رود و با بوسیدن دست مادر
و پدر زن خود از تلاش آن ها در تربیت دخترشان که حالا زن اوست سپاسگزاری می نماید.
پدر زن هدیهای به داماد می دهد. سپس داماد به خانه خود باز می گردد. در بازگشت
داماد، در پاگرد خانه، عروس کاسهای از نقل و شیرینی به نشان پذیرایی از داماد به سر
او می ریزد. دراین هنگام خویشان و دوستان هدایایی را که آماده کردهاند به عروس و
داماد می دهند. آنگاه داماد به نشان شیربها، اناری را که به آن 33 یا ??? سکه زده شده
همراه یک جفت کفش به مادر زن هدیه می کند و یک جفت کفش نیز به خواهر زن
میدهد. روز سوم عروسی روز آش رشته است. رشته این آش باید به دست عروس بریده
شود و به دست داماد به دیگ ریخته شود. این آش را نیز همراه با برگزاری جشن کوچکی
بین دوستان و خویشان بخش می کنند .
منبع:کتاب ازدواج در ایران باستان
پا تختی در دوران باستان
