با سلام خدمت کاربران عزیز سایت 8a8.ir امروز با شما هستیم با ” غزل ردپای ماه از هوشنگ بهداروند ” .
ردپای ماه
سوختم، آتش گرفتم، آب کو
کُشت تاریکی مرا مهتاب کو
سنگ می کوبند بر من لحظه ها
مثل من دیوانه و بی تاب کو
ردپای ماه را در کوچه ها
می کنم تعقیب، ای دل خواب کو
دَرد جای دُرد می نوشم، ببین
نوش داروئی چنین، نایاب کو
دیر وقتی می شود، من زخمی ام
درد من را هست گر پایاب، کو !؟
شاعر: هوشنگ بهداروند
