حجاب در دوران باستان
با مطالعه آثار تمدن های مختلف ظاهرا چنین به نظر می رسد که حجاب زنان از عادات
قدیمه تمدن های بشری بوده است. البته در قبائل وحشی و غیر متمدن حجاب و حتی
پوشش بدن زنان وجود نداشته، لکن در اقوام متمدن روی حس خودخواهی و تجمل
دوستی زنان محترم صورت خود را می پوشانند. مسلما پیدایش حجاب در بدو امر از لحاظ
حفظ حرمت زنان محترم بوده بعدا به تدریج صورت عفاف به خود گرفته و با آداب مذهبی
اختلاط یافته است. زنان یونانی حجابی داشتند که در جزیره کوس تا مدت ها رواج داشته
است. اغلب مولفین یونانی از دختر اولیس پادشاه یونانی را نوشته اند که حجاب » بین
لوب « حجاب صحبت کرده اند از جمله داشته است. زن های شهر تب حجاب خاصی
داشتند که مقابل دو چشم سوراخی داشته برای این که چشم ها بتوانند ببینند نظیر
روبند سابق دختران اسپارتی پس از شوهر کردن حجاب می گرفتند. نقوشی که مانده
حکایت می کند که زنان اسپارتی سر را می پوشاندند ولی صورتشات باز بوده است.
موقعی که به بازار می رفتند زنان و دختران همه حجاب داشته اند. در کیش آریایی زنان
محترم و محجوب بوده اند. زنان محترم ایرانی برای حفظ حیثیت طبقه ممتاز و ایجاد
حدودی که آنها از زنان عادی طبقه چهارم امتیاز دهد صورت خود را می پوشانده و گیسوان
خود را دراز نگاه می داشتند. زنان عادی ظاهر گیسوان بلند نداشتند و شاید علت این بوده
که چون اغلب زنان طبقه نازله بایستی کار می کردند درازی گیسوان مانع چابکی ایشان
می شده این است که بلند نگاهداشتن گیسو مخصوص زنان بزرگان بوده، همچنین
محجوب بودن اختصاص به زنان اشراف داشته است.
منبع:کتاب ازدواج در ایران باستان
حجاب در دوران باستان