توضیحاتی در مورد درماتیت آتوپیک
اغلب با آلرژی ها همراه است و در خانواد ه هایی که دیگر اعضای آن مبتلا به آسم یا تب
یونجه هستند، دیده می شود. اغلب در دوران کودکی شروع و شدت مختلفی از بیماری
را در طفولیت و بلوغ می بینیم. در بالغین مشکل کمتری ایجاد مي كند، مگر اینکه شما در
محل کار خود با مواد محرک و آلرژن در تماس باشید علت اصلی این اختلال، شناخته
نشده، اما ممکن است به دلیل عملکرد سیستم ایمنی بدن باشد. استرس می تواند این
وضعیت را تشدید كند، ولی علت درماتیت آتوپیک نیست درماتیت تماسی: درمان اولیه،
شناسایی و اجتناب از مواد تحریک کننده است. گاهی اوقات کرم های حاوی
هیدروکورتیزون و پانسمان های خیس با مرطوب کردن پوست باعث خارش و قرمزی آن
می شود. بهبود ضایعات ممکن است دو تا چهار هفته طول بکشد درماتیت عصبی: اجتناب
از خارش و درمان های بی مورد قدم اول درمانی است. از پوشیدن لباس های تنگ برای
مدت یک هفته یا بیشتر خودداری كنید. لوسیون های هیدروکورتیزون و کرم ها باعث نرم
شدن پوست شما می شود همچنین پانسمان های فشاری خیس به بهبودی کمک
میكند. داروهای آرام بخش در بهبود خارش کمک کننده است، اما باید تحت نظر پزشک
مصرف شوند، زیرا منجر به اعتیاد دارویی مي شوند درماتیت شوره دار: با شامپوهای
مخصوص پوست سر خود را با دقت بشوئید. اغلب شامپوهای مصرفی حاوی تار، روی،
پریتیون، سالیسیلیک اسید یا کتوکانازول است. کرم ها و لوسیون های هیدروکورتیزون
پوست شما را نرم مي كند و باعث بهبود خارش می شود. برخی اوقات نیاز است عفونت
های ثانویه نیز درمان شوند
منبع:کتاب دانشنامه اختلالات روان تنی
توضیحاتی در مورد درماتیت آتوپیک
