تا نفس به گلو برسد آنها را مى آمرزم

تا نفس به گلو برسد آنها را مى آمرزم

حضرت آدم (علیه السلام) به حضرت حق عرضه داشت پروردگارا، شیطان را بر من سلطه

دادى و او را چنین قدرتى است که هم چون خون در باطن من گردش نماید، در برابر این

برنامه براى من چیزى قرار بده.به او خطاب شد این حقیقت را براى تو قرار مى دهم که اگر

از ذریه ات کسى تصمیم بر گناه گرفت، در پرونده اش نوشته نشود و اگر تصمیمش را به

اجرا گذاشت، همان یک گناه در نامه عملش ثبت گردد و اگر فردى از ذریه ات تصمیم به

کار نیکى گرفت، در نامه اش نوشته شود و اگر آن تصمیم را عملى کرد، در نامه اش ده

برابر ثبت گردد.

حضرت آدم (علیه السلام) عرضه داشت پروردگارا، اضافه کن.

خطاب رسید اگر کسى از ذریه ات گناهى مرتکب شود، سپس از من طلب آمرزش نماید

او را بیامرزم.عرضه داشت یا رب، بر من بیفزا.خطاب رسید براى آنان توبه قرار مى دهم و

توبه را بر آنها گسترده مى نمایم تا نفس به گلویشان برسد.عرضه داشت خداوندا، مرا

کفایت کرد.