به گزارش خبرنگار اقتصادی ایونا به نقل از فرارو، شهر یزد طی روزهای گذشته با معضلاتی مواجه شد که همزمان دو رکن اصلی زندگی شهروندان یعنی آب و برق را با اختلال جدی روبه‌رو کرد؛ پس از آن‌که در هفته گذشته جریان آب شرب در بسیاری از مناطق استان به دلیل تعرض و آسیب‌دیدگی مسیر انتقال متوقف شد، شامگاه روز گذشته(یکشنبه ۱۷ فروردین) نیز قطعی گسترده برق در سطح شهر یزد، مشکلاتی برای شهروندان ایجاد کرد.
به گزارش ایسنا، خاموشی‌های سراسری که در بسیاری از محله‌های شهر بدون اطلاع قبلی اتفاق افتاد، باعث سردرگمی و اعتراض شهروندان شد. گزارش‌های مردمی حاکی از آن است که در برخی نقاط، برق حداقل به مدت یک ساعت قطع شد و فعالیت‌های روزمره شهروندان، کسب و کارها و مراکز خدماتی با اختلال مواجه شد.
اگرچه گمانه‌زنی‌هایی درباره افزایش میزان مصرف برق به دلیل گرمای زودرس مطرح شد، اما محمدجواد جلیلی، سرپرست شرکت توزیع برق استان در این خصوص گفت: علت اصلی قطعی گسترده‌ی برق در سطح شهر یزد، مشکل در شبکه توزیع برق به علت کمبود تولید انرژی در نیروگاه‌ها بوده است که این قطعی برق به صورت کشوری و خارج از کنترل شرکت توزیع برق استان یزد بوده است.
وی افزود: همچنین در راستای کاهش تولید انرژی در نیروگاه‌های برق، از روز دوشنبه، ۱۸ فروردین برنامه خاموشی استان یزد تا اطلاع ثانوی اعمال خواهد شد و مجددا شاهد بازگشت خاموشی‌ها خواهیم بود.
البته بعداً روابط عمومی شرکت توزیع برق یزد طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد که، برنامه مدیریت بار خانگی که قرار بود از امروز دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۴ اجرا شود، امروز اعمال نخواهد شد اما با این‌وجود امکان وقوع قطعی‌های احتمالی برق به دلیل نواقص فنی یا افت فرکانس در شبکه سراسری، وجود دارد.
این در حالی است که پیش‌تر قطعی آب در سطح شهر یزد باعث شده بود که بسیاری از مناطق برای تأمین آب شرب به تانکرهای سیار متکی شوند و مدارس و ادارات به تعطیلی کشیده شوند. اکنون نیز با وجود تلاش‌های انجام‌شده برای بازگشت وضعیت به حالت عادی، شهر همچنان با پیامدهای این معضلات دست به گریبان است.
شرایط اخیر بار دیگر موضوع تاب‌آوری زیرساخت‌های حیاتی در استان‌های مرکزی و کم‌آب کشور را به صدر دغدغه‌های عمومی بازگردانده است؛ موضوعی که با افزایش دمای هوا در ماه‌های پیش‌رو، ممکن است ابعاد بیشتری به خود بگیرد.
تجربه این روزهای یزد نه یک حادثه‌ی موردی بلکه هشداری جدی برای آینده است؛ در شرایطی که تغییرات اقلیمی و بحران آب به مسئله‌ای استراتژیک در ایران و جهان تبدیل شده، تکرار چنین بحران‌هایی آن هم در استانی که پیشانی نبرد با خشکسالی به شمار می‌رود، غیرقابل چشم‌پوشی است و رفع اساسی و حل این معضلات، نیازمند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی کلان و آینده‌نگرانه است.
