توضیحاتی در مورد سیروز کبدی
یکی از نارسایی های کبدی که به کبد صدمه می زند، بیماری موسوم به سیروز کبدی
است که باعث عملکرد و ساختار غیرطبیعی کبد می شود. شماری از موارد ناراحتی
کبدی به سلول های کبدی آسیب می زنند و آن ها را از بین می برند، سپس التهاب و
ترمیم سلول های منجر به تشکیل بافت های همبند جای زخم می شود.به اختصار می
توان گفت که سیروز کبدی پی آمد ابتلا به این بیماری ها است. سلول های کبدی ای که
نمی میرند، در راستای جایگزین شدن با سلول های از بین رفته تکثیر می شوند و در
نتیجه خوشه هایی از سلول های شکل گرفته )غده های باززاینده( درون بافت همبند
جای زخم ایجاد می گردد. مواد شیمیایی )مانند الکل، چربی و داروهای خاص(، ویروس
ها، فلزهای سمی )نظیر آهن و مس انباشته شده در کبد در نتیجه بیماری های ژنتیکی و
بیماری خودایمنی کبد که در نتیجه ابتلا به آن، سیستم ایمنی بدن به کبد حمله می کند
از علت های بروز بیماری سیروز کبدی محسوب می شوند علائم سیروز کبدی در مراحل
اولیه بسیار کم می باشد، و به تدریج به موازات آسیب دیدن بیشتر کبد، مشکلات
نیز قابل توجه تر می شود
کبد در مرحله اولیه سیروز با وجود آسیب دیدن، همچنان عملکردی مناسب دارد؛ همگام با
پیشرفت بیماری، علائم نیز در نتیجه اختلال عملکرد این عضو نمودار می شود. علائم
سیروز کبدی عبارتند از
خستگی وضعف
کاهش اشتها
کاهش وزن و تحلیل رفتن عضلات
حالت تهوع و استفراغ
درد اطراف کبد
خط های قرمز کوچک (مویرگ های خونی) روی پوست در ناحیه بالای کمر
خارش شدید پوست
زرد شدن پوست و سفیدی چشم (زردی)
منبع:کتاب دانشنامه بیماری های گوارشی
توضیحاتی در مورد سیروز کبدی
