توضیحاتی در مورد نارسایی قلبی
نارسایی قلبی از موارد بستری در سی سی یو است.
نارسایی قلب به معنای بی کفایتی قلب در پمپ کردن خون است. نارسایی قلب به
معنای ایست کار قلب یا حمله قلبی نیست البته افرادی که مبتلا به نارسایی قلب
هستند، اغلب سابقه حمله قلبی در گذشته داشته اند نیز می نامند. احتقان به معنی
تجمع مایعات در بدن (CHF) نارسایی قلب را نارسایی احتقانی قلب به علت کاهش
توانایی پمپاژ خون توسط قلب است. علایم نارسایی قلبی در طول هفته ها و ماه ها
متعاقب ضعیف تر شدن قلب و توانایی کمتر آن برای پمپ کردن خون براساس نیازهای بدن
ایجاد می شوند. نارسایی قلب اغلب منجر به بزرگ شدن قلب (بطن چپ) می شود.
نارسایی قلب معمولا در سمت چپ قلب رخ می دهد نارسایی قلب ممکن است در اثر
اختلال سمت راست یا سمت چپ و یا هر دو سمت قلب رخ دهد معمولا نارسایی قلب در
سمت چپ قلب رخ می دهد. سمت چپ قلب قدرتمندتر بوده و خون را به سراسر بدن
پمپ می کند. دهلیز چپ قلب، خون را از ریه ها تحویل گرفته و آن را به بطن چپمی
فرستد و از آنجا خون وارد گردش خون عمومی بدن می شود. اگر بطن چپ قلب، ضعیف
شود و نتواند خون دریافتی را کاملا به جلو پمپ نماید، خون به سمت عقب و به داخل ریه
ها پس می زند. وقتی که بطن چپ نتواند به درستی منقبض شود، نارسایی سیستولی
قلب روی می دهد. در نارسایی سیستولی قلب، با هر ضربان قلب مقادیرکافی خون به
سراسر بدن پمپ نمی شود. وقتی که دیواره های عضلانی قلب سفت می شوند و نمی
توانند به حد کافی شل (ریلکس) شوند، نارسایی دیاستولی رخ می دهد. در نارسایی
دیاستولی، قلب سفت شده و نمی تواند در بین انقباضات از خون کافی پر شود.
منبع:
توضیحاتی در مورد نارسایی قلبی
