مقیاس های مختلف فضاهای جمعی
فضاي جمعی با کیفیت ظرف و مكان بروز زندگي اجتماعي افراد جامعه است
که پاسخگوی نیازها و مقتضیات شهروندان آن شهر می‌باشد. شناخت
این نیازهای مردمی می‌تواند به عنوان یکی از عناصر اساسی شکل‌گیری
محتوای فضای جمعی و نحوه روابط اجتماعی و انسانی و از سوی دیگر
نوع و مقیاس فعالیت‌های شهری به شمار آید و نقش بسزایی در شکل‌گیری
فضاهای جمعی ایفا نماید. در شناخت نیازهای شهروندان، شناخت طبقات
مختلف جامعه، مسائل اقتصادی، میزان درآمد، هزینه زندگی، نوع امرار معاش
شهروندان و.. ضروری است تا فضاهای جمعی بتواند بر اساس پاسخ به نیازهای
عموم مردم و نه گروهی و بخش کوچکی از جامعه شکل گیرد، تا بخش
وسیعی از آن جامعه ی مخاطب از کنار هم بودن درانفضاهای جمعی شهر لذت
ببرند و بتوانند در بسیاری از محافل فرهنگی،آموزشی، ورزشی، هنری و…
حضور یابند. برخی از معضلات مانند مسائل اقتصادی، پایین بودن سطح درآمد
و چند شغلي و به تبع آن نبود زمانی برای صرف اوقات فراغت موجب می‌شود
تا عموم مردم نتوانند در فضاهای جمعی حضور پیدا کنند.فضاهای جمعی دارای
مقیاس‌ها و عملکردهای مختلفی بوده و هر یک از آنها به نوعی پاسخگوی
دستهای از نیازهای شهروندان می‌باشند.به طور معمول هر چه مقیاس
عملکردی فضاهای جمعی از محله به مقیاس شهری و فراشهری سوق
پیدا می‌کند، امکانات بیشتری را در جهت پاسخگویی به نیازهای مردم در
بر می‌گیرد و در نتیجه هزینه بیشتری را نیز شهروند می‌بایست صرف کند
تا بتواند از امکانات و هزینه‌های آن بهره‌مند شود. عدم تعادل بین هزینه
صرف شده و استفاده از امکانات فضاهای جمعی، موجب انزوای شهروند
و یا استفاده از فضاهای جمعی کشورهای دیگر می‌گردد. بنابراین فضاهای
جمعی شکل گرفته می‌بایست براساس شناخت نوع معاش و نیازهای
عموم مردم آن شهر در مقیاس‌ها و نقش‌های مختلف تعریف شود تا بتواند
کارایی و پایداری لازم را در پي داشته باشند.(قدیری ˛ 1392).
مقیاس های مختلف فضاهای جمعی
