به مناسبت شب تولد حضرت رضا علیه السلام کسیکه حضرت عشق است.
اللهم صلی علی، ای خط پناه دهنده ام از گناه .ای حضرت عشق،آقا، علی ابن موسی الرضا المرتضی.
امشب شب تولید شماست و مرا فرا خوانده ای به نزدیک ترین شعبه توزیع عشقت.پگذار بین خودمان بماند کجا یا علی ابن موسی الرضا المرتضی.
وارد شدم و احساس خاصی نبود.
کسی به من توجهی نمی کرد.
در عین ناراحتی و بی توجهی در حال خروج بودم که از صاحب خانه گلایه کردم و آرام گفتم: من نوکر امام رضا هستم.
منقلب شدم…
گفت داخل شو…
نشانی ات را نشان دادم و قبول ترم کرد.
و مردم از اشک که چرا در حرم خودت نیستم…
ما با کار و روزمرگی فقط خودمان را تو محروم میکنیم.
پول برای ارامش است اما دوری از تو عین آشوب است برای عاشقی که بی نام تو خواب به چشمانش حرام می شود.
شاید لایق وصل تو من نبودم امشب.اما همین که مرا به خانه یکی از محبوبینت خواندی متشکرم.
این نوشته بماند برای ثبت تاریخ تا خودم بدانم که چیست.
از تمام لطفی که به من داشتی ممنونم.
همیشه،همه وقت، همه جا…
من بدون نگاه همیشه امامانه ات هرگز موفق نمی شدم.
پس بگذار با تمام وجود و ته قلبم بخوانم :
اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ.
به خدا قسم اگر تمام عمرم به شما سلام کنم هنوز تشنه سلام به شما هستم.
اصلا مگر آدم از سلام به امامش سیر می شود.
و اما در این شب تولدت خواسته ای دارم.
خواسته که نیست.
التماس است.
التماس میکنم محبت خودت و اهل بیت را از قلب کوچکم خارج نکن.
التماس میکنم کمکم کن همیشه مثل نوکر شما قدم بردارم وطوری رفتار کنم که شما راضی باشید.
التماس میکنم کمک کنم به عاشقان شما کمک کنم.
التماس میکنم کمکم کن که مبادا ناخواسته دل یکی از محبوبین نزد شما بکشنم.
التماست میکنم کمکم کن از عشق به شما سیر نشوم.
دوباره از ته قلب می خوانم :
اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ.
و بعد ب آواز دشتی و کمی تحریر اضافه میکنم…
لایق وصل تو که من نیستم…اذن…اذن… اذن به یک لحظه نگاهم بده…رضا جان….
با تمام انچه ارادت می نامندش و تمام انچه که واژه ارادت از وصف آن ناتوان است به شما ارادت دارم.
ارادتمند و نوکر شما…یکشنبه – ۲۳ تیر ۱۳۹۸
